โรงเรียน…ไม่ได้ขาดเพียงโรงอาหาร แต่ขาด “พื้นที่ปลอดภัย”
ให้ทุกคนในโรงเรียนได้ใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพ
....ทุกวันของการเปิดเรียน
เด็กๆ ควรได้นั่งรับประทานอาหารกลางวันท่ามกลางรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ
และสภาพแวดล้อมที่สะอาด ปลอดภัย แต่สำหรับนักเรียน ครู และบุคลากรของ
โรงเรียนบ้านบางกัน จังหวัดพังงา ความเป็นจริงนั้นแตกต่าง...
โรงเรียนบ้านบางกัน
อำเภอเมืองพังงา จังหวัดพังงา เป็นโรงเรียนขนาดกลาง มีนักเรียนจำนวน 136 คน และบุคลากร 14
คน รวมจำนวน 150 คน เปิดสอนตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาลปีที่ 1
ถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยก่อตั้งขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ. 2483 เป็นธรรมดาที่อาคารเก่ากว่า 85 ปี จะทรุดโทรมตามกาลเวลา...
คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานโรงเรียนบ้านบางกัน
จึงมีมติสั่งห้ามใช้โรงอาหารหลังเดิม เนื่องจากเกรงว่าอาจเกิดอันตรายกับชีวิต นักเรียน ครู และบุคลากรได้
จึงต้องหันมาใช้พื้นที่ข้างอาคารเรียน ป.1 ก และบริเวณใต้ต้นไม้ของโรงเรียน
เป็นสถานที่รับประทานอาหารกลางวันแทน
ลองจินตนาการ...หากวันที่ฝนโปรยปราย
พายุกระหน่ำหรือวันที่ร้อนที่สุด ทุกคนในโรงเรียนไม่มีแม้แต่โรงอาหารที่ปลอดภัย ...มื้อที่ควรจะเป็นเวลาแห่งความสุข
กลับต้องเผชิญกับแสงแดดที่แผดเผา แมลงวันตอมอาหาร หรือความเปียกปอนจากสายฝน
นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของอาคารทรุดโทรม
แต่นี่คือปัญหาที่กระทบต่อสุขอนามัย ความปลอดภัยโดยตรง ต้องใช้พื้นที่ที่ไม่เหมาะสม
เสี่ยงทั้งแสงแดด แมลง ฝุ่นละออง
และโรคภัยที่มาพร้อมกับสิ่งแวดล้อมที่ไม่ถูกสุขลักษณะ
วันนี้...เหล่ากาชาดจังหวัดพังงา
ได้ร่วมกับโรงเรียนบ้านบางกัน จัดทำ
“โครงการซ่อมแซมอาคารโรงอาหารให้แก่นักเรียนโรงเรียนบ้านบางกัน” เพื่อปรับปรุงโรงอาหารให้กลับมาแข็งแรง
ปลอดภัย และพร้อมใช้งานอีกครั้ง เพื่อให้ทุกคนในโรงเรียนได้มีพื้นที่รับประทานอาหารที่ถูกสุขอนามัยและปลอดภัย
พร้อมส่งเสริมคุณภาพชีวิต เพราะทุกมื้ออาหารที่ปลอดภัย คือรอยยิ้มของนักเรียน ครู
และบุคลากร โรงเรียนบ้านบางกัน
งบประมาณ
งานอาคารรวมค่าก่อสร้าง
ในการปรับปรุงซ่อมแซมอาคารโรงอาหารโรงเรียนบ้านบางกัน เป็นเงิน 658,261 บาท ค่างานครุภัณฑ์ เป็นเงิน
254,000 บาท รวมเป็นงบประมาณทั้งสิ้น 912,261
บาท
ผลที่คาดว่าจะได้รับ
1. นักเรียน ครู
และบุคลากรในโรงเรียนบ้านบางกันมีสุขภาพอนามัยและคุณภาพการใช้ชีวิตที่ดี
2.
นักเรียน ครู และบุคลากรในโรงเรียนบ้านบางกันมีความปลอดภัยในชีวิต
ทรัพย์สินและลดความเสี่ยงจากอุบัติเหตุจากการชำรุดทรุดโทรมของอาคารโรงอาหาร
3. ภาครัฐ ภาคเอกชน
รัฐวิสาหกิจ และประชาชน ได้ร่วมกันพัฒนาคุณภาพชีวิตให้กับนักเรียน ครู
และบุคลากรของโรงเรียนบ้านบางกัน